Auteur: Frank de Klerk

In 1614 scheidde het huidige Maassluis zich af van Maasland. Wat vooraf ging aan die afscheiding vier eeuwen geleden en hoe de plaats groeide is een verhaal waard. Het Genootschap Oud-Westland heeft mevrouw Ineke Vink – vrijwilliger bij de Historische Vereniging Maassluis – bereid gevonden om hier op 16 april a.s. een lezing over te houden – klik hier voor nadere info.

Algemeen bekende gebeurtenissen in Maassluis zijn het psalmenoproer in de 18^e eeuw en het bombardement in de jaren veertig van de vorige eeuw. Maar dat Maassluis in vroeger tijden kaperschepen uitstuurde is minder bekend. Bijzonder is ook het feit dat Ary Roest, begin 19^e eeuw burgemeester van Maassluis, uit eigen zak  de benodigde gelden voor de werkverschaffing betaalde.

 

Het verhaal van Maassluis is boeiend, onderhoudend en verrassend – juist ook omdat deze plaats vanuit haar boeiende verleden hard aan de toekomst werkt.

Al enige jaren werkt onze voorzitter, dhr. Wil van den Bos Czn., aan een boek over de bestuurlijke periode in het Westland tussen 1988 en 2003. Van den Bos was in deze – bestuurlijk roerige – periode burgemeester van de toenmalige gemeente Wateringen.

Deze week mocht de stichting van waaruit zijn boek wordt uitgegeven een prachtige financiële bijdrage ontvangen van Fonds Westland.

Het boek, met als titel ‘De Poortwachter Van Het Westland, beschrijft de grenswijziging in 1994 tussen Wateringen en Den Haag en de tweede – mislukte – poging (motie Remkes) van Den Haag om een deel van Wateringen in te lijven. Verder werd in genoemde periode het Samenwerkings Orgaan Westland opgewaardeerd en kwamen de bedrijfsterreinen Oude Campspolder en Transport Centrum Westland tot stand.

 

Continue reading “Subsidie voor ‘De Poortwachter’” →

Ingeklemd tussen Naaldwijk, Delft en Den Haag ligt ’t Woudt, een kerkdorp dat al vele eeuwen lang verstoken is gebleven van de uitbreidingsdrift die andere dorpen en steden wel hebben doorgemaakt. In 2012 verscheen het boek ’t Woudt – de rijke geschiedenis van het kleinste dorp van Nederland, van de hand van Jacques Moerman. Het boek, een uitgave van de Historische vereniging Oud-Schipluiden, is leidraad voor de lezing die Moerman op 18 februari a.s. geeft op uitnodiging van het Genootschap Oud-Westland.

Zie ook onze agenda…

 

Mede naar aanleiding van bezorgde reacties die het Genootschap bereikten over het lot van de druivenmuur langs de Poeldijkseweg in Wateringen is onlangs contact opgenomen met onder meer de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. Hieruit is duidelijk geworden dat de gemeente Westland in gesprek is met de Rijksdienst over de toekomst van deze muur. Een van de opties zou zijn om de muur af te breken en elders weer op te bouwen. Zodra meer bekend is zullen wij hierover publiceren.

Geïnteresseerden in de geschiedenis van het Westland kunnen hun hart weer ophalen. Het Genootschap Oud-Westland heeft immers zojuist zijn Historisch Jaarboek  2013 uitgebracht. Een scala van historische bijzonderheden. Opgetekend door een zevental historisch onderlegde schrijvers. Handelend onderwerpen waarover de lezer mogelijk altijd al het fijne van heeft willen weten. Daar krijgt hij nu de kans voor.

Zo weet hij wellicht dat ’s-Gravenzande dan wel het ‘breeje durp’ genoemd wordt eigenlijk is het een stad. Tegelijk met Delft krijgt het in 1246 stadsrechten. Maar terwijl Delft zich al in de Middeleeuwen weet te ontwikkelen tot een grote stad, blijft ’s-Gravenzande ver achter. Peter Smit, de archivaris van het Historisch Archief Westland, heeft de geschiedenissen van Delft en ’s-Gravenzande naast elkaar gelegd. Daarbij komen overeenkomsten, maar ook verschillen aan het ligt. In Delft zijn het meer de inwoners, die de stadsrechten hebben weten te verwerven, ’s-Gravenzande heeft ze gekregen door toedoen van de gravin-weduwe Machteld van Brabant. Om zich een voorstelling te maken van hoe ’s-Gravenzande er in de twaalfde, dertiende eeuw uitziet, beschrijft Smit beeldend dat voor de kustlijn, die dan van Monster langs Naaldwijk loopt een langgerekte zandbank ontstaat. Die is aanvankelijk gescheiden door een brede Maasarm, die later echter verzandt. Op die zandbank ontstaat een nederzetting. Die heet Harena Comitis (zandplaat van de graaf). En zo ontstaat de naam ’s-Gravenzant, die in 1175 voor het eerst in de documenten voorkomt. Door het recht op onontgonnen grond (wildernisregaal) komt Graaf Willem II in het bezit van dit gebied. Samen met zijn moeder Machteld probeert hij dat met succes watervrij te maken door de aanleg van dijken. Zo weten ze deze domeingronden te ontginnen voor het verwerven van een basisinkomen.

 

Continue reading “Verleden herleeft in jaarboek 2013” →