Op 21 oktober vond in de Oude kerk In Naaldwijk de afscheidsdienst van onze oud-voorzitter en ons erelid Wil van den Bos Czn plaats. Wil van den Bos Czn werd op 24 mei 1940 in Naaldwijk geboren en overleed op 15 oktober 2019 in Rotterdam. Op de liturgie van uitvaart stond het volgende gedicht van van M. Vasalis.
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen – en de eigen weg te gaan
het werd, het was, het is gedaan
Namens het Genootschap Oud-Westland sprak oud-secretaris en erelid Leen Valstar de volgende afscheidswoorden:
“Mevrouw van den Bos, beste Corrie, kinderen en kleinkinderen, familie, vrienden en aanwezigen.
Nog pas afgelopen februari heeft Wil van den Bos afscheid genomen als voorzitter van Genootschap Oud-Westland. Hij heeft die functie bekleed gedurende bijna 15 jaar. Een belangrijk deel van die periode mocht ik als secretaris naast Wil het Genootschap dienen. Al snel bij mijn aantreden wees hij mij erop dat het Wil v.d. Bos Czn was, met de nadruk op Czoon. Zijn afkomst vond hij van belang.
Dat zelfde had hij met zijn Westlandse afkomst. Hij wilde geweten zijn dat het Westland hem dierbaar was. Hij was een warm pleitbezorger van het Wateringse en Westlandse belang. Dat is hij niet alleen geweest in zijn ambtelijke werk, maar ook daarna voor het Genootschap Oud-Westland. Toen op hem een beroep werd gedaan om voorzitter te worden heeft hij daar volmondig en van harte ja tegen gezegd. Hij heeft dat gedaan bestuurlijk bekwaam, procedureel nauwgezet, politiek deskundig en menselijk betrokken.
Onder zijn leiding is het Genootschap gegroeid in ledental en is publicitair meer op de voorgrond getreden. Meerdere malen sprak hij gemeentebestuurders aan op hun verantwoordelijkheid meer moeite te doen historisch cultureel erfgoed in stand te houden. Onder zijn leiding zijn een viertal prachtige boeken geworden tot historisch bijzondere documenten. Kroon op het werk is het boek ‘Buitenplaatsen in het Westland’ dat, vooral door zijn niet aflatende ijver en doorzettingsvermogen, een werkelijk prachtig boek is geworden. De inhoud en vormgeving is van zodanige kwaliteit dat het boek afgelopen week met een prijs is bekroond. Hoewel hij wist van de nominatie, is het spijtig dat hij de uitreiking niet mocht meemaken.
Hij was niet alleen een samenbindende voorzitter, maar maakte de vereniging ook tot wat het nu is. We zijn hem veel dank verschuldigd en eren hem door onze herinnering. Wij zullen hem missen als vriend, inspirator en erelid. Dat hij moge rusten in vrede.”