De Bartholomeuskerk in Poeldijk blijkt al meer dan driehonderd jaar in het bezit van een schilderij van de zestiende-eeuwse Hollandse meester Jacob Corneliszoon van Oostsanen.
Het schilderij toont het leven en de dood van de heilige Bartholomeus. Na tien jaar onderzoek is gebleken dat het schilderij een werk is van de middeleeuwse meester Jacob Corneliszoon van Oostsanen.
Naar aanleiding van deze herontdekking organiseert de Bartholomeusparochie een expositie. Tijdens deze tentoonstelling zullen deskundigen uitleg geven over de ontdekkingstocht en de werkwijzen die tot de ontdekking van deze vroege Jacob Corneliszoon van Oostsanen hebben geleid.
Jacob Corneliszoon van Oostsanen wordt beschouwd als een van de grote Nederlandse meesters uit de eerste helft van de zestiende eeuw. Naast schilderen ontwierp hij ook vele houtsneden. Vlak voor zijn dood, omstreeks 1533, werkte hij aan een retabel [schilderij of beeldhouwwerk boven een altaar -red.] voor de Abdij van Egmond. Zijn schilderijen en houtsneden tonen voornamelijk religieuze voorstellingen.
Hoe komt zo’n bijzonder kunstwerk van Jacob Corneliszoon van Oostsanen van rond 1500 in Poeldijks bezit?
Het schilderij is een onderdeel van een drieluik van een uniek altaarstuk, uit de Bartholomeuskerk van Delft. De familie van de latere Pastoor Verburch moet het tijdens de Beeldenstorm in 1566, voor de verwoestende handen van de Watergeuzen hebben vervreemd.
Door vererving, na 1666, is het in het bezit gekomen van de pastoor Verburch. In dat jaar stierf zijn oudste broer, Ary, die het familiebezit tot die tijd beheerde. Wanneer pastoor Verburch komt te overlijden vermeldt zijn codicil, dat zijn bibliotheek inclusief de schilderijen collectie wordt toegewezen aan de Parochie en de armenkassen van de staties Poeldijk en Eyck en Duynen. Het moet boven pastoor Verburchs schrijftafel hebben gehangen. Hij heeft verschillende taferelen van het paneel in zijn preken aangehaald.
Als leerlingschilder ging Jacob Corneliszoon, naar de bron van de klassieke oudheid: Italië. Daar raakte hij vertrouwd met de kennis van de schilder- en beeldende kunst. Hij leerde daar niet alleen het fijne van de schilderkunst maar vooral de manier hoe je een ondertekening moest maken- dat is de schets die op een paneel wordt getekend en als basis dient voor de latere schildering. Als een beroemd schilder keerde hij terug, zich noemende Jacob Corneliszoon van Oostsanen. Als een man van aanzien, een Hollandse Leonardo da Vinci.
Hij vestigde zich in een atelier aan de Kalverstraat in Amsterdam. Met een helper en twee leerlingen waaronder de bekende Jan van Scorel, maakten zij ontwerpen voor glasramen, kazuifels en koormantels. En in de geest van de renaissance schilderden zij, onder zijn leiding, voor rijke burgers en kerken, portretten en taferelen uit het Oude Testament voor veelluiken waarvan het Bartholomeus schilderij een onderdeel is geweest.
Zie ook het originele bericht op WestlandNet.